KODEKS DROGOWY

SPIS TREŚCI | DODATKI




Dział VI

Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe

Art. 141–143. (pominięte)

Art. 144. (uchylony).

Art. 145–148. (pominięte)

Art. 149.

Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Sprawiedliwości, kierując się potrzebą zapewnienia stabilnego obrotu pojazdami samochodowymi, może określić, w drodze rozporządzenia:

1) obowiązek uzyskania karty pojazdu przez właścicieli pojazdów zarejestrowanych przed dniem, o którym mowa w art. 152 pkt 3;

2) warunki, terminy i tryb uzyskiwania karty pojazdu przez osoby, o których mowa w pkt 1, organy właściwe do ich wydania, dokumenty stosowane w tych sprawach oraz wysokość opłaty za wydanie karty pojazdu.

Art. 150.

1. Prawa jazdy i inne dokumenty uprawniające do kierowania pojazdami lub potwierdzające dodatkowe kwalifikacje i wymagania w stosunku do kierujących pojazdami, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują ważność do czasu ich wymiany dokonywanej na koszt osoby uprawnionej w zakresie, na jaki zostały wydane. Osoba uprawniona dokonująca wymiany jest obowiązana do uiszczenia opłaty ewidencyjnej.

2. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając wszystkie wydawane przed dniem wejścia w życie ustawy dokumenty uprawniające do kierowania pojazdem oraz koszty związane z ich wymianą, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i terminy wymiany praw jazdy i innych dokumentów uprawniających do kierowania pojazdami lub potwierdzających dodatkowe kwalifikacje kierujących pojazdami oraz wysokość opłat za ich wymianę.

Art. 151.

1. Traci moc ustawa z dnia 1 lutego 1983 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515), z wyjątkiem art. 60, 69–70 i 72–82, które tracą moc z dniem 30 czerwca 1999 r.

2. (pominięty)

Art. 152.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem:

1) art. 49 ust. 2 pkt 5, art. 80, 99 i 109 ust. 4, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 1998 r.;

2) art. 39 ust. 3 i art. 85, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.;

3) art. 74 ust. 2 pkt 2 lit. a, art. 77, 87, 88, 90–98 i 100–108, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 1999 r.



Załącznik nr 1

Kategorie zezwoleń na przejazd pojazdu nienormatywnego

1.

kategorii I

a) o wymiarach oraz rzeczywistej masie całkowitej nie większych od dopuszczalnych,

b) o naciskach osi nieprzekraczających wielkości przewidzianych dla dróg o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t;

gminne, powiatowe, wojewódzkie wskazane w zezwoleniu

2.

kategorii II

a) o długości, wysokości oraz rzeczywistej masie całkowitej nie większych od dopuszczalnych,

b) o naciskach osi nie większych od dopuszczalnych dla danej drogi,

c) o szerokości nieprzekraczającej 3,5 m;

publiczne, z wyjątkiem ekspresowych i autostrad

3.

kategorii III

a) o naciskach osi i rzeczywistej masie całkowitej nie większych od dopuszczalnych,

b) o szerokości nieprzekraczającej 3,2 m,

c) o długości nieprzekraczającej:

– 15 m dla pojedynczego pojazdu,

– 23 m dla zespołu pojazdów;

d) o wysokości nieprzekraczającej 4,3 m;

publiczne

4.

kategorii IV

a) o rzeczywistej masie całkowitej nie większej od dopuszczalnej,

b) o szerokości nieprzekraczającej 3,4 m,

c) o długości nieprzekraczającej:

– 15 m dla pojedynczego pojazdu,

– 23 m dla zespołu pojazdów,

– 30 m dla zespołu pojazdów o skrętnych osiach,

d) o wysokości nieprzekraczającej 4,3 m,

e) o naciskach osi nieprzekraczających wielkości przewidzianych dla dróg o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t;

krajowe

5.

kategorii V

a) o naciskach osi nie większych od dopuszczalnych dla danej drogi,

b) o szerokości nieprzekraczającej 3,4 m,

c) o długości nieprzekraczającej:

– 15 m dla pojedynczego pojazdu,

– 23 m dla zespołu pojazdów,

– 30 m dla zespołu pojazdów o skrętnych osiach,

d) o wysokości nieprzekraczającej 4,3 m,

e) o rzeczywistej masie całkowitej nieprzekraczającej 60 t;

publiczne

6.

kategorii VI

a) o szerokości nieprzekraczającej:

– 3,4 m dla drogi jednojezdniowej,

– 4 m dla drogi dwujezdniowej klasy A, S i GP,

b) o długości nieprzekraczającej:

– 15 m dla pojedynczego pojazdu,

– 23 m dla zespołu pojazdów,

– 30 m dla zespołu pojazdów o skrętnych osiach,

c) o wysokości nieprzekraczającej 4,3 m,

d) o rzeczywistej masie całkowitej nieprzekraczającej 60 t,

e) o naciskach osi nieprzekraczających wielkości przewidzianych dla dróg o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t;

krajowe – zgodnie z wykazem dróg, o którym mowa w art. 64c ust. 8

7.

kategorii VII

a) o wymiarach oraz rzeczywistej masie całkowitej większych od wymienionych w kategoriach I–VI,

b) o naciskach osi przekraczających wielkości przewidziane dla dróg o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t;

wyznaczona trasa wskazana w zezwoleniu



Załącznik nr 2

KATEGORIE POJAZDÓW

1. Kategoria M: pojazdy samochodowe przeznaczone do przewozu osób mające co najmniej cztery koła, w tym:

1) kategoria M1: pojazdy do przewozu osób, mające nie więcej niż osiem miejsc oprócz siedzenia kierowcy;

2) kategoria M2: pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu osób, mające więcej niż osiem miejsc oprócz siedzenia kierowcy i mające maksymalną masę całkowitą nieprzekraczającą 5 t;

3) kategoria M3: pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu osób, mające więcej niż osiem miejsc oprócz siedzenia kierowcy i mające maksymalna masę całkowitą przekraczającą 5 t.

2. Kategoria N: pojazdy samochodowe mające co najmniej cztery koła i zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, w tym:

1) kategoria N1: pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków i mające maksymalną masę całkowitą nieprzekraczającą 3,5 t;

2) kategoria N2: pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków i mające maksymalną masę całkowitą przekraczającą 3,5 t, ale nieprzekraczającą 12 t;

3) kategoria N3: pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków i mające maksymalną masę całkowitą przekraczającą 12 t.

3. Kategoria O: przyczepy, w tym:

1) kategoria O1: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 750 kg;

2) kategoria O2: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 750 kg, ale nieprzekraczającej 3,5 t;

3) kategoria O3: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, ale nieprzekraczającej 10 t;

4) kategoria O4: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 10 t.

4. Kategoria L: pojazdy dwukołowe lub trójkołowe, niektóre pojazdy czterokołowe, w tym:

1) kategoria L1e – motorowery dwukołowe;

2) kategoria L2e – motorowery trójkołowe;

3) kategoria L3e – motocykle dwukołowe bez bocznego wózka;

4) kategoria L4e – motocykle dwukołowe z bocznym wózkiem;

5) kategoria L5e – motocykle trójkołowe;

6) kategoria L6e – czterokołowce lekkie;

7) kategoria L7e– czterokołowce.

Do kategorii L nie mogą być zaliczone pojazdy:

a) których maksymalna prędkość konstrukcyjna nie przekracza 6 km/h,

b) przeznaczone do kierowania przez osobę pieszą,

c) ciągniki i maszyny używane do celów rolniczych lub podobnych,

d) rowery i wózki rowerowe.

5. Kategoria T: ciągniki rolnicze, w tym:

1) kategoria T1: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, mające oś położoną najbliżej kierowcy, o minimalnym rozstawie kół nie mniejszym niż 1 150 mm, masę własną, w stanie gotowości do jazdy, przekraczającą 600 kg i prześwit nie większy niż 1 000 mm. W przypadku ciągników ze zmianą pozycji kierowcy (zmiana położenia siedzenia i koła kierownicy), osią położoną najbliżej kierowcy musi być oś z zamontowanymi oponami o największej średnicy;

2) kategoria T2: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, mające minimalny rozstaw kół mniejszy niż 1 150 mm, masę własną, w stanie gotowości do jazdy, przekraczającą 600 kg i prześwit nie większy niż 600 mm. W przypadku gdy wysokość środka ciężkości ciągnika (mierzona względem podłoża) podzielona przez minimalny rozstaw kół każdej osi przekracza 0,90, maksymalna prędkość konstrukcyjna jest ograniczona do 30 km/h;

3) kategoria T3: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h i masie własnej, w stanie gotowości do jazdy, nieprzekraczającej 600 kg;

4) kategoria T4: ciągniki kołowe specjalnej konstrukcji o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej nieprzekraczającej 40 km/h, w ramach której ze względu na prześwit i szerokość wyróżnia się kategorie T4.1, T4.2, oraz T4.3;

5) kategoria T5: ciągniki kołowe o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej przekraczającej 40 km/h.

6. Kategoria C: Ciągniki gąsienicowe, w tym ciągniki kategorii C1, C2, C3, C4, C5

– według kryteriów podziału jak dla kategorii T. W ramach kategorii C4 wyróżnia się kategorie C4.1, C4.2, oraz C4.3 według podziału jak dla kategorii T4.1, T4.2, oraz T4.3.

7. Kategoria R: przyczepy rolnicze, w tym:

1) kategoria R1: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 1,5 t;

2) kategoria R2: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 1,5 t, ale nieprzekraczającej 3,5 t;

3) kategoria R3: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, ale nieprzekraczającej 21 t;

4) kategoria R4: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej przekraczającej 21 t.

Każda kategoria przyczep oznaczona jest także indeksem „a” lub „b”, zależnie od jej konstrukcyjnej prędkości:

– ”a” dla przyczep o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej mniejszej lub równej 40 km/h,

– ”b” dla przyczep o maksymalnej prędkości konstrukcyjnej większej niż 40 km/h.



ZALECENIA I PORADY

1. Rowerzystom zaleca się stosowanie hełmów ochronnych i odzieży przeznaczonej do jazdy na rowerze, ubioru w jasnym kolorze lub o właściwościach fluorescencyjnych w porze dziennej i, w przypadku ograniczonej widoczności, zapewniającego lepszą widoczność z punktu widzenia innych uczestników ruchu, ubioru i/lub wyposażenia (paska, opasek na ramiona lub na kostki) o właściwościach odblaskowych w porze nocnej. Należy unikać stosowania odzieży, która może ulec zaplątaniu w łańcuch lub koło lub też zasłonić światła roweru.

2 .Podczas jazdy rowerem dozwolone jest korzystanie ze świateł migających, niemniej jednak zalecane jest, aby osoby kierujące rowerami w obszarach bez latarni ulicznych korzystały z przedniego światła pozycyjnego zapalonego na stałe.

3. Przed opuszczeniem drogi dla rowerów należy sprawdzić czy jest to bezpieczne i wyraźnie zasygnalizować swój zamiar innym uczestnikom ruchu. Korzystnie z drogi dla rowerów nie jest obowiązkowe, jeśli nie prowadzi w "kierunku", w którym zamierzamy jechać, myślę że dotyczy to też sytuacji, gdy znajduje się ona po przeciwnej (lewej) stronie jezdni.

4. Należy brać pod uwagę rodzaj drogi i nasilenie ruchu. Kierujący powinien być przygotowany na nieprzewidziane lub trudne sytuacje, na przykład - znajdujące się za zakrętem zatarasowanie drogi. W ramach zachowania ostrożności kierujący powinien być przygotowany na zmianę prędkości . Przy skrzyżowaniach kierujący powinien być przygotowany na pojawienie się innych uczestników ruchu. Kierujący powinien starać się przewidzieć, co mogą zrobić osoby kierujące rowerami lub piesi. Jeżeli piesi, a zwłaszcza dzieci patrzą w przeciwnym kierunku, mogą wyjść na jezdnię zanim zobaczą kierującego.

5. Kierujący powinien wykazywać zrozumienie w przypadku, gdy inni uczestnicy ruchu stwarzają utrudnienia; możliwe, iż są niedoświadczeni lub nie znają okolicy, powinien zachować cierpliwość; pamiętając, iż każdy może popełnić błąd, nie powinien pozwolić sobie na podenerwowanie lub branie udziału w sytuacji, w której ktoś w niewłaściwy sposób zachowuje się na drodze. Nie powinien niczego wyrzucać z pojazdu, na przykład niedopałków papierosów, puszek, papierów lub reklamówek, ponieważ może to spowodować zagrożenie dla innych uczestników ruchu, a zwłaszcza motocyklistów i rowerzystów.

6. Jadąc w nasilonym ruchu kierujący powinien zredukować odległość pomiędzy sobą a poprzedzającym go pojazdem w celu ułatwienia ruchu pojazdów, jednak nigdy nie powinien podjeżdżać tak blisko do poprzedzającego go pojazdu, że w wyniku tego nie będzie w stanie bezpiecznie się zatrzymać, zawsze powinien utrzymywać odstęp niezbędny do wykonania manewru, na wypadek awarii poprzedzającego go pojazdu lub konieczności ustąpienia pierwszeństwa pojazdowi uprzywilejowanemu, powinien zapewnić dojazd i wyjazd z bocznych dróg, gdyż blokowanie tych dróg wpłynie na wzmożenie nasilenia ruchu, powinien zwracać uwagę na rowerzystów i motocyklistów, którzy mogą przejeżdżać z obu stron.

7. Na wąskiej drodze, jeżeli to możliwe, kierujący powinien ustąpić pierwszeństwa uczestnikom ruchu zmierzającym pod górę. Jeżeli zajdzie taka konieczność kierujący powinien, cofając się dojechać do najbliższej zatoki i w ten sposób umożliwić przejazd innym uczestnikom ruchu. Kierujący pojazdem powinien zwolnić przejeżdżając obok pieszych, rowerzystów i osób uprawiających jazdę konną.

8. Przed włączeniem się do ruchu kierujący powinien korzystając ze wszystkich lusterek sprawdzić czy droga jest wolna rozejrzeć się dookoła, aby sprawdzić martwe punkty (obszary niewidoczne w lusterkach), jeżeli to konieczne przed rozpoczęciem jazdy zasygnalizować zamiar włączenia się do ruchu, rozejrzeć się w celu ostatecznego sprawdzenia stanu bezpieczeństwa. Włączyć się do ruchu tylko, jeżeli jest to bezpieczne.

9. Wszystkie lusterka powinny być efektywnie wykorzystywane w czasie jazdy. Kierujący powinien często korzystać z lusterek tak, aby zawsze wiedzieć, kto znajduje się za nim a kto po obu jego stronach, korzystać z lusterek odpowiednio wcześniej przed sygnalizowaniem, zmianą kierunku lub prędkości jazdy, zdawać sobie sprawę, iż lusterka nie zapewniają pełnego pola widzenia i mieć na uwadze istnienie martwych punktów, rozejrzeć, aby sprawdzić rzeczywisty stan ruchu. Stosować zasadę: Obserwacja – Sygnalizacja - Manewr. Powstrzymać się przed manewrem w przypadku jakichkolwiek wątpliwości lub niepewności.

10. Zwracać uwagę na długie pojazdy z zamiarem wykonania skrętu, możliwe że dla potrzeb wykonania skrętu będą musiały skorzystać z całej szerokości jezdni. Pojazdy ciężarowe mają też znacznie większe "martwe pole", kierujący nimi mogą nie widzieć przejeżdżających obok innych pojazdów.

11. Należy mieć na uwadze, że inni kierujący mogą błędnie sygnalizować zamiar skrętu.

12. Skręcając na skrzyżowaniu w lewo zaleca się wymijać pojazdy z przeciwka prawą stroną, jak na poniższym rysunku. Powoduje to mniejsze zatory niż w przypadku omijania się po lewej stronie, jednak należy mieć na uwadze, że mijane pojazdy ograniczają nam widoczność.

Podobnie, chcąc skręcić w lewo, w drogę podporządkowaną, starajmy się przepuścić pojazd skręcający w lewo z drogi podporządkowanej na naszą drogę, zamiast go "objeżdżać", chyba że kierujący tym pojazdem nie zorientował się w naszych zamiarach i nie ruszył przed nami. Generalnie nie zaleca się podjeżdżania do "samego końca".

13. Szczególnie kierujący jednośladami powinni uważać na fragmenty jezdni pomalowane farbą (pasy, przejścia dla pieszych...), bywają bardzo śliskie, zwłaszcza na mokrej nawierzchni. Niebezpieczny może być też żwir lub piasek.

14. Gdy tylko źle się poczujesz kierując pojazdem - zatrzymaj się ! Kontynuowanie jazdy może mieć tragiczne skutki w przypadku utraty przytomności. Jeśli nie ma miejsca na bezpieczny postój, a czujesz się na siłach - jadąc powoli poszukaj bardziej odpowiedniego miejsca.

15. Obserwować drogę na możliwie najdłuższym odcinku, starajmy się widzieć nie tylko poprzedzający pojazd, ale też to, co się dzieje przed nim i dookoła.



W internecie dostępne są filmiki pokazujące różne kolizje i wypadki drogowe, warto sobie pooglądać i wyciągnąć wnioski...



Można się umówić na kurs jazdy rowerem w buszu miejskim, kontakt poniżej.


DODATKI

ROSY

0-607 033 233

e-mail: rc2000@o2.pl